5 grudnia, tradycyjnie już przed świętami uczniowie klas 4-8 wzięli udział w wycieczce do Wrocławia.  Głównymi punktami  wyjazdu był spacer po jarmarku bożonarodzeniowym oraz projekcja filmu pt. „Świąteczny cud”, którego tematyka przybliżyła i uświadomiła Nam, czym jest magia Świąt Bożego Narodzenia, a czas spędzony na wrocławskim rynku wśród straganów z oryginalnymi prezentami, choinkami, fotobudkami czy karuzelami z reniferami wprowadził Nas w czas radosnego oczekiwania.

Po raz trzeci odbyła się spartakiada mikołajkowa o puchach  Dyrektor SP Wierzbno Katarzyny Przybylskiej, który jest pucharem przechodnim a na własność zachowa go szkoła, która zwycięży trzy razy z rzędu. Naszą Szkołę reprezentowali: Lena Maciejewska, Paweł Strzelec, Maciej Cierpka, Hanna Jackowska, Jan Grzęda, Wiktoria Doktór, Julita Kosik, Anita Zemska, Adam Jackowski, Artur Jurek

A udział wzięły szkoły: SP Odolanów z panią Sylwią Jurek, SP Huta z panem Maciejem Dymaczem, SP Świeca z panem Łukaszem Boślakiem, SP Raczyce z panem Jackiem Sajnajem, SP Tarchały Wielkie z panem Romanem Mendykowskim, oraz oczywiście MY!

Po rywalizacji w 7 konkurencjach ( tor przeszkód, kelner, sztafeta, mundialowy quizz, test wiedzy, rzut jajkiem, przeciągania liny) klasyfikacja wyglądała następująco:

Miejsce I – SP ŚWIECA (47PKT)

Miejsce II – SP WIERZBNO (45PKT)

Miejsce III – SP RACZYCE (31PKT) po dogrywce

Miejsce IV – SP TARCHAŁY WIELKIE  (31PKT)

Miejsce V – SP ODOLANÓW  (27PKT)

Miejsce VI – SP HUTA (17PKT)

Puchar przechodni trafił do Szkoły Podstawowej w Świecy, po rocznym pobycie w Szkole Podstawowej w Odolanowie.

24 listopada 2022 r. wszyscy uczniowie, nauczyciele i pracownicy szkoły wzięli udział w zabawie inaugurującej wydawanie  szkolnego dwumiesięcznika „BIGOS”, czyli Bardzo Interesującej Gazetki o Szkole.

Pisemko przeznaczone jest przede wszystkim dla: uczniów, rodziców, nauczycieli, ale do jego czytania zapraszamy całą lokalną społeczność, która zainteresowana jest tym, co dzieje się w naszej szkole.

Gazetka tworzona jest „o nas, przez nas i dla nas.”

Zespół redakcyjny to grupa wspaniałych dziewcząt: Karolina Bednarek, Aleksandra Bielecka, Małgorzata Bielecka, Wiktoria Doktór, Joanna Duczmal, Hanna Jackowska, Łucja Mróz, Iga Niedbała, Weronika Pauter, Barbara Płonka (zastępca redaktora naczelnego) i Nikola Sieradzka (redaktor naczelny).

Do współpracy w tworzeniu gazetki zapraszamy jednak wszystkich uczniów.

W każdym numerze znajdą  się m.in.  rubryka „Co w szkole piszczy”, czyli zestaw najważniejszych wydarzeń z życia szkoły, ważne informacje, wywiad, humor, wiadomości sportowe, krzyżówka, porady, ciekawostki.

Podczas inauguracji nie mogło zabraknąć… bigosu – przepysznej staropolskiej potrawy przygotowanej przez kółko kulinarne „Palce lizać”. Ten niezwykły poczęstunek i wydanie pierwszego numeru gazetki odbył się dzięki sponsorom: p. Katarzynie Przybylskiej i p. Annie Kądzieli.

Mamy nadzieję, że każdy kolejny numer będzie cieszył się tak ogromnym zainteresowaniem i powodzeniem jak pierwszy. Nakład w liczbie 45 egzemplarzy 16-stronnicowej kolorowej gazetki rozszedł się już pierwszego dnia jak przysłowiowe „ciepłe bułeczki”.

Zofia Tasarek

 

7 listopada 2022 obchodziliśmy 155. rocznicę urodzin Marii Skłodowskiej-Curie.
My uczciliśmy Marię Skłodowską-Curie apelem przypominającym biografię uczonej – życiorys i dokonania Marii dla całej społeczności szkolnej zaprezentowały uczennice kl. 8 Julia Wala i Anita Zemska. Na szkolnym korytarzu została zaprezentowana wystawa „Ścieżkami życia Marii Skłodowskiej-Curie” – wystawa książek, oraz wystawą fotografii z życia dwukrotnej Noblistki. Uczniowie kl. 8 przygotowali piękne i treściwe plakaty dotyczące dzieciństwa i młodości uczonej, jej studiów na Sorbonie, Marii jako córki, żony
i matki, wynalezienia dwóch pierwiastków – polonu i radu, nagrodzeniu uczonej za jej wybitne osiągnięcia Nagrodami Nobla, powstania i pracy Marii w Instytutach Radowych w Paryżu i Warszawie, które również zostały zaprezentowane na szkolnej wystawie. Najstarsi uczniowie naszej szkoły na lekcjach chemii zapoznali się z filmem oraz prezentacją dotyczącą życia uczonej. O Marii napisano tomy książek i biografii, aby jej dokonania poznał cały świat. Kim była Maria Skłodowska-Curie?

 

„Trzeba mieć wytrwałość i wiarę w siebie.

Trzeba wierzyć, że człowiek jest do czegoś zdolny i osiągnąć to za wszelką cenę.”

Maria Skłodowska-Curie

7 listopada 1867 roku w Warszawie urodziła się Maria Skłodowska-Curie, przyszła badaczka, chemiczka, fizyczka, która zrewolucjonizowała oblicze światowej nauki, odkrywając dwa pierwiastki – polon i rad, rozpowszechniła również zjawisko promieniotwórczości. Ukończyła szkołę średnią w Warszawie ze złotym medalem, po czym przez osiem lat była nauczycielką. Wstępne przygotowania do badań eksperymentalnych
z chemii i fizyki odbyła w laboratorium przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W latach 1891-95 r. studiowała na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym w Sorbonie, otrzymując licencjaty nauk fizycznych i matematycznych. W domu prof. Kowalskiego poznała Piotra Curie, z którym w 1895 r. wzięła ślub i przyjęła obywatelstwo francuskie.

Jak napisała w swoich wspomnieniach, oboje marzyli tylko o spokojnym kącie, gdzie mogliby wspólnie mieszkać i pracować. Pensja Piotra nie wystarczała na utrzymanie, zatem Maria, by podreperować domowy budżet, ukończyła z wynikiem celującym specjalny kurs dla nauczycielek szkół żeńskich. Jednocześnie pracowała z Piotrem w jego laboratorium.
To Maria zainteresowała Piotra zagadnieniem promieniotwórczości, co w konsekwencji przyniosło odkrycie nowych pierwiastków polonu (nazwanego tak na cześć Ojczyzny Marii) oraz wkrótce potem radu. Skłodowska podjęła się heroicznego zadania wydzielenia czystego radu, którego ilość w dostarczonej tonie smółki uranowej była minimalna. Udało się jej to po wielu miesiącach ciężkiej pracy w bardzo ubogich warunkach. Za laboratorium służyła małżonkom stara szopa, dawne prosektorium szkoły medycznej. Latem rozgrzewana przez słońce przez oszklony dach do wysokich temperatur, zimą chłodna ze względu na nieszczelność. Piotr wyznał jednemu ze swoich przyjaciół, że z całym swoim oddaniem dla nauki, nie podjąłby się wyzwania samodzielnego wydzielenia czystego radu. W 1903 r. los małżonków nieco się odmienił. Wspólnie ze swoim współpracownikiem Henrim Becquerelem otrzymali Nagrodę Nobla za badania nad promieniotwórczością.

Piotr otrzymał wreszcie zasłużoną specjalnie dla niego powołaną katedrę profesorską na Sorbonie, Maria została zatrudniona w niej jako kierownik laboratorium, tym samym stając się pierwszą kobietą zatrudnioną jako pracownik naukowy na wyższej uczelni. Wszystko zaczęło się układać. Piotr otrzymał upragnioną katedrę wraz z własnym laboratorium, Maria otrzymała tytuł doktora fizyki (znów jako pierwsza kobieta!), a sytuacja finansowa zaczęła się stabilizować. W tym momencie jej świat załamał się. Piotr Curie zginął pod kołami wozu konnego 15 kwietnia 1906. Maria została sama z dwójką małych dzieci, bez swojego partnera życiowego i przewodnika po świecie nauki, z którym stanowili absolutną jedność dążeń i charakterów.

Rada naukowa Sorbony podjęła decyzję o przekazaniu jej katedry po Piotrze, ponieważ nikt w ówczesnym świecie naukowym nie wiedział tyle o promieniotwórczości, co ona. Zatem znów, jako pierwsza kobieta na świecie, została kierownikiem katedry w szkole wyższej i rozpoczęła regularne wykłady dla studentów, kontynuując jednocześnie badania nad promieniotwórczością. Marzyła o powołaniu do życia Instytutu Radowego, który utworzono dla niej w 1914 r., po tym jak 3 lata wcześniej za wydzielenie czystego radu otrzymała drugą Nagrodę Nobla.

Wybuch wojny zastał Marię w Paryżu. Zajęcia odwołano. Studenci i większość wykładowców wcielono do armii. Maria nie chciała pozostać bezużyteczna. Dowiedziawszy się, że w szpitalach polowych nie ma aparatów rentgena postanowiła zorganizować służbę rentgenowską. Pukała do wszystkich możliwych drzwi z prośbą o zakup lub wypożyczenie samochodu, za każdym razem obiecując, że samochód odda po wojnie. W ten sposób udało jej się urządzić 20 wozów służby radiologicznej zwanych Les petites Curie. Oprócz wozów organizowała w szpitalach polowych pracownie rentgenowskie oraz sprowadzała do nich sprzęt. Z braku wykwalifikowanych pracowników służby rentgenowskiej, wraz z córką przeprowadziła przyspieszone kursy obsługi aparatury dla kobiet. Często zdarzało się, że sama zasiadała za kierownicą furgonetki i jechała na linię frontu, gdzie długie godziny prześwietlała rannych. Dzięki jej pracy i talentom organizacyjnym na terenie Francji powstało około 200 stacji rentgenowskich, w których tylko w latach 1917-1918 wykonano milion sto tysięcy zdjęć rentgenowskich.

Po wojnie skupiła się na zbieraniu funduszy na Instytuty Radowe w Paryżu
i Warszawie. Pierwszy ukończony został tuż przed wybuchem I wojny światowej. W jego obrębie istniał również wydział medyczny, w którym prowadzono badania nad wykorzystaniem promieni radowych w leczeniu nowotworów. Oba udało jej się wyposażyć
w gram radu. Paradoksalnie, odkrywczyni tego pierwiastka nie było stać na jego zakup
i prowadzenie dalszych badań – rad wręczono jej dwukrotnie przez prezydentów USA
w Białym Domu (w 1921 i 1929 r.).

Maria nigdy nie zapomniała, że jest Polką. Jej wyjazd na studia na Sorbonie miał służyć nie tylko jej ambicjom naukowym. Planowała tuż po studiach wrócić do kraju i oddać się pracy dla dobra Ojczyzny. Wierzyła, że wolność zaczyna się tam, gdzie poszerza się wiedzę, zgodnie ze słowami Jeana Jaurèsa Rewolucja nie dokonuje się w fabrykach, ale
w szkołach. Po wojnie czynnie działała na międzynarodowych forach na rzecz reform
w dziedzinie edukacji, walcząc o fundusze, stypendia i szerszy dostęp do wiedzy dla tych, których w obecnych warunkach nie było na to stać.

Maria Skłodowska-Curie zmarła w 1934 r. na białaczkę wywołaną przez ponad 30-letnie poddawanie się działaniu promieni radioaktywnych. Minęło jeszcze wiele lat, zanim dowiedziono, że substancje promieniotwórcze nie tylko pomagają leczyć raka, ale również go wywołują. W 1995 r. Maria Skłodowska-Curie jako pierwsza kobieta, spoczęła w paryskim Panteonie. Szanując ostatnią wolę uczonej, która chciała spocząć u boku męża, do Panteonu trafiła również trumna Piotra Curie.

9 listopada 2022r. przenieśliśmy się w świat eksperymentów. Kontynuacją obchodów 155. rocznicy urodzin Marii Skłodowskiej-Curii był pokaz eksperymentów chemicznych i fizycznych przygotowany przez Pana Mateusza Łuckiego (EduEvent).
W pokazie bardzo aktywnie uczestniczyli wszyscy uczniowie naszej szkoły przebrani
w bajkowe stroje: latający wilk, księżniczka z piłką, pojedynek piłkarza z krasnalem…

 

Konkurs  wiedzy „O Marii Skłodowskiej-Curie” – 21 listopada 2022

Listopadowe obchody 155. rocznicy urodzin Marii Skłodowskiej-Curie zakończyliśmy szkolnym konkursem wiedzy „O Marii Skłodowskiej-Curie”, w którym brali udział uczniowie kl.8 oraz reprezentantki kl. 6. Najlepiej z Noblistką zaprzyjaźnili się następujący uczniowie:

I miejsce Barbara Płonka kl.6       

II miejsce Justyna Krowicka kl.8

III miejsce Anita Zemska kl.8

Gratulujemy zwycięzcom!!!!!

 

Agnieszka Wojciechowska-Gertig

29 listopada w klasach 1-3 obchodziliśmy andrzejki - wieczór wróżb i zabaw w wigilię świętego Andrzeja. Zwyczaj ten dawniej dotyczył wyłącznie młodych dziewczyn, które dzięki wróżbom pragnęły poznać przyszłość. Młodzi mężczyźni mieli swoje święto 24 listopada, w przeddzień świętej Katarzyny, tzw. katarzynki.
W naszej szkole, te dawne zwyczaje, to powód do świetnej zabawy. Rozpoczęliśmy od bardzo popularnej wróżby jaką jest lanie wosku przez dziurkę od klucza do naczynia z wodą. Były też: serca z imionami dziewczyn i chłopców, drzewko szczęścia, wróżba kolorów, kubeczki, karteczki z zawodami i na koniec wyczekiwana wróżba- ustawianie butów. Przypomnieliśmy też kilka przysłów związanych z tym świętem: „Na świętego Andrzeja, pannom z wróżby nadzieja”, „Święty Andrzej Ci ukaże, co Ci los przyniesie w darze”, „Na świętego Andrzeja trza Korzucha dobrodzieja”.
Wróżbom i zabawom towarzyszyło mnóstwo radości i śmiechu, ale też dreszczyk emocji, bo a nuż się one spełnią...?

L.Stasierska i G.Jurek

Tatiana Śniatała i Filip Guździoł z klasy 3 zdobyli wyróżnienie w XV Powiatowym Konkursie Plastycznym klas I-III „Świat dziecka w obrazach – Paski, kropki, ciapki i ich czworonożnie właściciele”. Podsumowanie konkursu nastąpiło 29 listopada 2022 r. w Szkole Podstawowej nr 5 w Ostrowie Wielkopolskim. W konkursie udział wzięło 25 szkół podstawowych z terenu powiatu ostrowskiego. Nadesłano 505 prac w tym 16 prac z naszej szkoły. Do nagród i wyróżnień wytypowano łącznie 41 prac.   

Serdecznie  gratulujemy zwycięzcom i zachęcamy do udziału w kolejnych konkursach!
                                                                                                                                                  G.Jurek

W bieżącym roku szkolnym, w ramach zajęć dodatkowych „ Daję słowo, na ludowo”, przybliżamy dzieciom klas 1-3 ludowe tradycje i zwyczaje naszego regionu.
Pierwszym wydarzeniem było podążanie śladami krzyży przydrożnych  Pawła Brylińskiego, ludowego artysty rzeźbiarza południowej Wielkopolski, żyjącego w XIX wieku. Podczas wycieczki 27 października b.r., przemierzając szlak od osady Kuroch poprzez: Nabyszyce, Gliśnicę, Odolanów, Raczyce, Tarchały Wielkie, Mikstat, dotarliśmy aż do  Kani, Masanowa i Ołoboku oraz w drodze powrotnej do Gorzyc Wielkich. Podziwialiśmy wysokie walory artystyczne dzieł  tego wędrownego rzeźbiarza. Dzieła Pawła Brylińskiego, oprócz imponującego wyglądu, odznaczają się wysokim kunsztem artystycznym. Zachwycił nas realizm oglądanych postaci świętych. Każdy uczeń zapamiętał szczegółowo jednego wybranego świętego, a po powrocie do szkoły namalował tę postać. Praca zaowocowała wspaniałą wystawą poplenerową, która uświetniła prelekcję pani Anety Franc organizowaną 17 listopada b.r. w Kościele Poewangelickim przez Odolanowski Dom Kultury  pod nazwą: „Historia Folkloru Muzycznego Ziemi Odolanowskiej”.
Dzięki temu wydarzeniu chcemy podkreślić wartość przeszłości, to jakie są nasze korzenie. Dziękujemy za współpracę pani Anecie Franc, miłośniczce historii, która przez swoją działalność przybliża ludziom dawne tradycje i zwyczaje.
Obyśmy w codziennym zabieganiu zauważali wokół siebie cenne dary przeszłości w postaci: rzeźb, haftów, koronek, obrazów, muzyki, śpiewu ludowego i obrzędów, bo to na ich podwalinach wyrasta nasza współczesna kultura.
                                                                                         L. Stasierska i G. Jurek